Een 19de eeuwse industriële site te Ruislede vormt het historisch waardevol kader voor deze opdracht. In een beschermd gebouw wordt een instelling voor bijzondere jeugd-zorg verder ontwikkeld en geherorganiseerd. Centraal thema in de opvatting van de nieuwe ruimten is de relatie van de bewoners met de omgeving. Van de kamer als meest private ruimte in de zorginstelling, tot de gemeenschappelijke ruimten waar ze op aansluiten. De gebouwen worden intern weer leeg gemaakt waardoor de ritmering van de ramen voelbaar wordt en de relatie tussen interieur en exterieur hersteld wordt. De verschillende circulatiepatronen worden geoptimiseerd. Tijdens de inleefstage werd het duidelijk dat monitoring, akoestiek en opdeelbaarheid kernwoorden zijn in het ontwerpen van een goed werkende campus. De leefruimten werden zo ontworpen dat ze makkelijk opdeelbaar zijn in subleefgroepen dankzij de dubbele oriëntatie en lichtinval. De interne circulatie maakt deel uit van de leefgroep waardoor er gladde ruimten zonder grenzen ontstaan. We creëerden een woonomgeving met huiselijke sfeer. De bewoners staan, elke kamer wordt bewust anders want elke jongere is uniek. Door het strippen van de ruimten kunnen de vensterbanken als zitbanken worden gebruikt, of als bed, bank, rek of worden ze een vertrouwd nest waarin iemand tot rust kan komen. Er werd samengewerkt in team studiebureau technieken, stabiliteit, VC & EPB Grontmij Belgium NV, studiebureau akoestiek Lunahra bvba, erfgoedexpert Johan Grootaers en kunstenaar Benoît van Innis.